Jeśli myślicie, iż niewidzialność jest wyłącznie atrybutem supermenów, jesteście w błędzie. Niewidzialność jest wśród nas, tę moc posiadają kobiety po 60-tce. Tak po prostu, stają się niewidzialne dla świata. Ta moc nie jest darem, lecz przekleństwem. Jeśli wytężycie wzrok, możecie je dostrzec, patrzą z okien, oparte na poduszkach, a świat przepływa obok nich. Odwrócone tyłem do pustych, samotnych mieszkań. Barbara Tylman w swojej książce „W uzależnieniu” nie chce być niewidzialna. Nie chce być zapomniana, wykluczona z życia. Chce pamiętać, choć pamięć bywa bolesna. Przekręca więc klucz swojego mieszkania, wychodząc ze strefy komfortu, która bywa niekiedy podstępną strefą samotności. Chce smakować, doświadczać, poznawać. Po prostu żyć. - Szymon Kantorski

Wieczór poetycki Basi Tylman. Życzymy wszystkim takich UZALEŻNIEŃ, od twórczego życia, od szukania uczuć i bliskości, od sprzeciwiania się izolacji społecznej i nietolerancji, od wspomnień... – Maciej Krajewski

zdjęcia: Anka Kantorska, Maciej Krajewski

wydarzenie dotowane z budżetu miasta Poznania #poznanwspiera

Galeria zdjęć: